Introductory text
Prace nad prototypami C zaczęły się w 1953 r. pod kierunkiem André Lefebvre'a. Program ten był oparty na mocnych założeniach, a inspiracją dla niego były statki powietrzne — lekkie, kompaktowe konstrukcje, z główną masą umieszczoną z przodu oraz ekonomiczność i optymalna aerodynamika dzięki kształtowi kropli i zwężonemu tyłowi.
Najbardziej udany prototyp – C10 – został przedstawiony w 1956 r. Miał niepowtarzalne cechy i wygląd: niespotykaną w innych modelach wagę 382 kg, współczynnik Cx 0,258 i maksymalną prędkość 110 km/h dzięki małemu silnikowi o pojemności 425 cm3 z modelu 2CV AZ.
Na tym zakończyła się jego historia. Ten mały samochodzik nie wytrzymał konkurencji ze strony obiecującego Ami 6, który był wtedy w fazie projektu. Jednak jego styl był zapowiedzią pierwszych monobryłowych modeli Citroëna, co widać choćby po przypominającej kroplę wody sylwetce Xsary Picasso.